ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ਪਾਣੀ ਦੇ ਨਿਧਿ ਦੇ ਕਾਰਨ ਤੂੰ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਆਇਆ ਹੈਂ, ਇਸ ਲਈ ਗੁਰੂ ਦਾ ਨਾਮ-ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਪੀ। ਵੇਸੁ ਛੱਡੋ, ਚਤੁਰਾਈ ਦੇਖੋ, ਭਰਮ, ਇਹ ਫਲਦਾਇਕ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਜੀਉ ॥੧॥ ਹੇ ਮਨ, ਸ਼ਾਂਤ ਰਹੋ, ਕਿਤੇ ਵੀ ਨਾ ਜਾਵੋ। ਬਾਹਰ ਜਾਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਦੁੱਖ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਰਹਾਉ ॥ ਵਿਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਛੱਡ, ਨੇਕੀਆਂ ਵੱਲ ਦੌੜ, ਅਤੇ ਵਿਕਾਰਾਂ ਤੋਂ ਤੋਬਾ ਕਰ। ਸਰ ਅਪਸਰ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਨਹਿ ਫਿਰ ਕੀਚ ਬੁਡਾਹੀ ਜੀਉ ॥੧॥ ਅੰਤਰਿ ਮਲੁ ਲੋਭ ਬਹੁ ਝੂਠੇ ਬਾਹਰਿ ਨਾਵਹੁ ਕਾਹੀ ਜੀਉ ॥ ਨਿਰਮਲ ਨਾਮੁ ਜਪਹੁ ਸਦ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਤਰ ਕੀ ਗਤਿ ਤਾਹੀ ਜੀਉ ॥੧॥ ਪਰਹਰ ਲੋਭੁ ਨਿੰਦਾ ਕੂੜੁ ਤਿਆਗਹੁ ਸਚੁ ਗੁਰ ਬਚਨੀ ਫਲੁ ਪਾਹੀ ਜੀਉ ॥ ਜਿਉ ਤਿਉ ਰਾਖਹੁ ਹਰਿ ਜੀਉ ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਬਦਿ ਸਲਾਹਿ ਜੀਉ ॥੪॥੧॥
(ਹੇ ਭਾਈ!) ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਦਾ ਖ਼ਜ਼ਾਨਾ ਜਿਸ ਵਾਸਤੇ ਤੂੰ ਜਗਤ ਵਿਚ ਆਇਆ ਹੈਂ, ਉਹ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਗੁਰੂ ਪਾਸੋਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਧਾਰਮਿਕ ਭੇਖ ਦਾ ਪਹਿਰਾਵਾ ਛੱਡ ਦਿਓ, ਮਨ ਦੀ ਚਲਾਕੀ ਵੀ ਛੱਡ ਦਿਓ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਨੂੰ ਲੱਭਦੇ ਹੋਏ ਬਾਹਰ ਜਾਂਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਹੁਤ ਦੁੱਖ ਹੋਵੇਗਾ. ਸਦੀਵੀ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਰਸ ਤੇਰੇ ਘਰ ਵਿਚ, ਤੇਰੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਹੈ। ਰਹਾਉ ॥ ਹੇ ਮੇਰੇ ਮਨ! (ਅੰਦਰ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਚਰਨਾਂ ਵਿਚ) ਟਿਕਿਆ ਰਹੁ, (ਵੇਖੋ, ਨਾਮ-ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਦੀ ਖੋਜ ਵਿਚ) ਬਾਹਰ ਕਿਧਰੇ ਭਟਕਣਾ ਨਹੀਂ ਚਾਹੀਦਾ। ਅਵਗੁਣਾਂ ਨੂੰ ਤਿਆਗ ਕੇ ਗੁਣਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਕਰਨ ਦਾ ਯਤਨ ਕਰੋ। ਮਾੜੇ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਰਹੋਗੇ ਤਾਂ ਪਛਤਾਉਗੇ। (ਹੇ ਮਨ!) ਤੂੰ ਮੁੜ ਮੁੜ ਮੋਹ ਦੀ ਦਲਦਲ ਵਿਚ ਡੁੱਬਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈਂ, ਤੂੰ ਚੰਗੇ ਮੰਦੇ ਦਾ ਨਿਰਣਾ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ। (ਹੇ ਭਾਈ!) ਜੇ ਅੰਦਰ (ਮਨ ਵਿਚ) ਲਾਲਚ ਦੀ ਮੈਲ ਹੈ (ਅਤੇ ਲਾਲਚ ਦੇ ਅਧੀਨ ਹੋ ਕੇ) ਤੂੰ ਅਨੇਕਾਂ ਹੀ ਕਪਟ ਕਰਮ ਕਰਦਾ ਹੈਂ, ਤਾਂ ਬਾਹਰ (ਤੀਰਥਾਂ ਉਤੇ) ਇਸ਼ਨਾਨ ਕਰਨ ਦਾ ਕੀਹ ਲਾਭ? ਅੰਦਰਲੀ ਉੱਚੀ ਅਵਸਥਾ ਤਾਂ ਹੀ ਬਣੇਗੀ ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਗੁਰੂ ਦੇ ਦੱਸੇ ਮਾਰਗ ‘ਤੇ ਚੱਲ ਕੇ ਸਦਾ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਪਵਿੱਤਰ ਨਾਮ ਦਾ ਉਚਾਰਨ ਕਰੋਗੇ। (ਹੇ ਮਨ!) ਲੋਭ ਤਿਆਗ ਦੇ, ਨਿੰਦਿਆ ਤੇ ਝੂਠ ਨੂੰ ਤਿਆਗ ਦੇ। ਗੁਰਾਂ ਦੇ ਉਪਦੇਸ਼ ਤੇ ਤੁਰ ਕੇ ਸਦਾ ਕਾਇਮ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤ-ਫਲ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਵੇਗਾ। ਹੇ ਦਾਸ ਨਾਨਕ! ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਦਰ ਤੇ ਅਰਦਾਸ ਕਰ ਅਤੇ ਆਖ-) ਹੇ ਹਰੀ! ਮੈਨੂੰ ਜਿਵੇਂ ਤੇਰੀ ਮਰਜ਼ੀ ਰੱਖ (ਪਰ ਮਿਹਰ ਕਰ ਕਿ ਮੈਂ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਵਿਚ ਜੁੜ ਕੇ ਤੇਰੀ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਕਰਦਾ ਰਹਾਂ)।
